ద్విపదభాగవతం - మధురకాండ : శ్రీకృష్ణుఁ డు కొల్వుకూటమును ప్రవేశించుట
కరిమదరక్తపంకములచే మేనఁ
దొరగెడు ఘర్మబిందువులును నరయ
హరిమేను చిత్రవనాంబుద మనఁగ
నరుదారఁ జూపట్టె నందంద చూడ;
గజదంతములుఁ దాను కామపాలుండు
భుజశిఖరంబులఁ బొలుపొందఁ దాల్చి -
దారుణతర దండధర యుగ్మ మనఁగ
గౌరత మల్లరంగము సొచ్చినిలువఁ
గోరి మల్లుల కెల్ల కులిశమై, ప్రజకు
ధారుణి నాథుఁడై, తల్లిదండ్రులకుఁ
బసిబాలుఁడై యొప్పు, పంకజాక్షులకు
నసమాస్త్రుఁడై, వల్లవావళి కెల్లఁ
బరమాప్తుఁ డై, యతి ప్రతతికి నెల్లఁ
బరతత్వమూర్తి యై, బంధుసంతతికి
దైవమై, రోహిణీతనయుఁడుఁ దాను
నా విష్ణుఁ డరుదెంచె నందఱుఁ జూడ.
అతులిత గంధపుష్పామోదితులును
సతతసౌఖ్యాఢ్యులఁ జారుభూషణుల
శ్రితకీర్తి యుతుల, నాశ్రితకల్పతరులఁ
బ్రతిభటవనదావపావకసముల
ఘనదీర్ఘబాహుల, కఠిన విక్రముల
వనజాతనేత్రుల, వసుదేవసుతుల,
నా రామకృష్ణుల, నతులవిక్రముల.
నారూఢ నవయౌవనాంగులఁ జూచి -
భోరున జను లెల్లఁ బొగడఁగఁ గంసు
డారవ మాలించి యటఁ జూచు నంత;
కువలయపీడంబుఁ గూల్చి తన్నర్థి
కువలయం బంతయుఁ గొనియాడవచ్చు
హరికామపాలుర నందంద కాంచి
తిరుగుడువడి గుండె దిగులొంది తాల్మి