ద్విపదభాగవతం - మధురకాండ : శ్రీకృష్ణుఁడు మదగజమును సంహరించుట
చరణమధ్యములకుఁ జని బాహులెత్తి
యురుముష్టి బొడిచిన యురమూరదాఁకి
హుంకారరవమున నోడించి మొరఁగ
నంకుశంబున సూది హస్తిపుండార్వఁ
బురికొని కరటి యా పుండరీకాక్షుఁ
గరకాండమెత్తి యొక్కట మేనుఁ జుట్టి
తివిచినఁ దన మేనుఁ దివియక శౌరి
యవిరల భోగిభోగావృతం బగుచు
దిరిగెడి మందరాద్రియుఁ బోలెఁ దిరిగి
కరమొప్ప శక్తిఁ బుష్కర మొప్పఁ బట్టి
వెనకకుఁ ద్రోచిన వివశమై యొరగి
ఘనరౌద్రమున లేచి కఠినదంతముల
హరిమేను బొడవంగ నతఁడు మైఁదప్పె.
కర ముగ్ర మగు ముష్టిఘాతలఁ జదుప
మావంతుఁ డలిగి తోమరములు మూఁట
నా విశ్వవిభు వైవ నతఁ డు కోపించి
కడఁగి హస్తిపకుని కడకాలుఁ బట్టి
పుడమిపైఁ బడ నీడ్చి పొరిఁ ద్రొక్కిచంపె
మావంతుఁ డీల్గిన మత్తేభ మదరి
గోవిందుపై నాఁకఁగొనకఁ బెల్లురకఁ - 140
బదతాడనంబులఁ బరుషఘాతములఁ
బ్రిదులంబులును బోని పిడికిళ్ళఁ బొడువ
ముక్కునవాతను మొగికర్ణములను
నక్కజంబుగ నెత్తు రందంద యొలుక
పవిఁ దాఁకి కూలిన పర్వతం బనఁగఁ
బవనుచేఁ బడు మహావృక్షమొ యనఁగ
గజము నిశ్చేష్టమై గజభము లుడిగి
గజగజ వడఁకి యక్కజముగాఁ ద్రెళ్లె,
కడువడిఁ మెడఁ ద్రొక్కి (గజదంతములను)
బెడిదంపు లావునఁ బెఱికి మురారి
దానన కుంభనిర్దళనంబు సేసి
మేను వ్రేయఁగ వేగ మిడమిడ మిడికి
గైరికనిర్ఘరకలితాద్రి వోలె
భూరిరక్తంబులఁ బొలిచె నగ్గజము.